Hagime

Lektura obowiązkowa. Dla turystów, podróżników, obserwatorów i wszystkich, którym na słowo Indie przyśpiesza puls. Nie ma chyba innej pozycji w języku polskim tak detalicznie opisującej codzienność współczesnych Indii. Szacunek dla autorki za wytrwałość, zmysł obserwacji i przybliżenie spraw przyziemnych ale niezwykle ciekawych.
Jest jednak w tej książce coś co mi zgrzyta i nie pozwala tylko na zachwyty. Do tego stopnia mnie to gryzło, że przeszukałem kilku wywiadów z Pauliną Wilk i trafiłem na taki fragment:
"Moja miłość do Indii jest już dojrzała. Pierwsze zakochanie mam dawno za sobą. Zawsze najbardziej interesowało mnie życie codzienne Hindusów, sprawy przyziemne. Nie baśnie, tylko proza życia."
Czy dojrzała miłość musi być zawsze zabarwiona goryczą? Czy w długoletnim (czytaj dojrzałym) związku tracimy umiejętność eksponowania drobnych pozytywów a nie opuszczoną deskę klozetową czy przesoloną zupę widzimy z całą ostrością? Proza życia?
I tego mi chyba trochę brakuje w książce, mocniejszej ekspozycji drobnych pozytywów. Nie zmienia to jednak faktu, że "Lalki w ogniu" to naprawdę bardzo interesująca książka.